- wystarać
- 1. obtenir2. procurer
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
wystarać
Regardez d'autres dictionnaires:
wystarać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, wystarać sięam się, wystarać sięa się, wystarać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} starając się, czyniąc różne zabiegi, osiągnąć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystarać się o koncesję, o zezwolenie, o pieniądze na badania … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystarać się — dk I, wystarać sięam się, wystarać sięasz się, wystarać sięają się, wystarać sięaj się, wystarać sięał się «starając się uzyskać, dostać coś» Wystarać się o zaproszenie na koncert. Wystarać się o pożyczkę, o kredyt na budowę domu. Wystarać się… … Słownik języka polskiego
załapać — dk IX, załapaćpię, załapaćpiesz, załapaćłap, załapaćał, załapaćany załapywać ndk VIIIa, załapaćpuję, załapaćpujesz, załapaćpuj, załapaćywał, załapaćywany 1. pot. «ująć, zagarnąć, chwycić coś ręką lub jakimś narzędziem» Załapać bosakiem zatopione… … Słownik języka polskiego
podłapać — dk IX, podłapaćpię, podłapaćpiesz, podłapaćłap, podłapaćał, podłapaćany podłapywać ndk VIIIa, podłapaćpuję, podłapaćpujesz, podłapaćpuj, podłapaćywał, podłapaćywany 1. pot. «o osobie przeciwnej płci: pozyskać czyjąś przychylność; poderwać kogoś»… … Słownik języka polskiego
postarać się — dk I, postarać sięam się, postarać sięasz się, postarać sięają się, postarać sięaj się, postarać sięał się 1. «zwiększyć gorliwość, pilność, wysiłek przy wykonywaniu czegoś, przy jakimś działaniu» Postaraj się to załatwić. Postaram się przyjść do … Słownik języka polskiego
skombinować — dk IV, skombinowaćnuję, skombinowaćnujesz, skombinowaćnuj, skombinowaćował, skombinowaćowany 1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować» Skombinował siatkę na ogrodzenie. Obiecał im skombinować… … Słownik języka polskiego
sprokurować — dk IV, sprokurowaćruję, sprokurowaćrujesz, sprokurowaćruj, sprokurowaćował, sprokurowaćowany pot., często żart. «przygotować, sporządzić; wystarać się o kogoś lub o coś, zorganizować coś, dostarczyć czegoś; zdobyć coś, wytrzasnąć coś» Sprokurować … Słownik języka polskiego
wydreptać — dk IX, wydreptaćpczę (wydreptaćpcę), wydreptaćpczesz (wydreptaćpcesz), wydreptaćdrepcz, wydreptaćał, wydreptaćany wydreptywać ndk VIIIa, wydreptaćtuję, wydreptaćtujesz, wydreptaćtuj, wydreptaćywał, wydreptaćywany 1. «chodzeniem, dreptaniem… … Słownik języka polskiego
wyjednać — dk I, wyjednaćam, wyjednaćasz, wyjednaćają, wyjednaćaj, wyjednaćał, wyjednaćany wyjednywać ndk VIIIa, wyjednaćnuję, wyjednaćnujesz, wyjednaćnuj, wyjednaćywał, wyjednaćywany, rzad. I, wyjednaćam, wyjednaćasz, wyjednaćają, wyjednaćaj «uzyskać coś u … Słownik języka polskiego
wykombinować — dk IV, wykombinowaćnuję, wykombinowaćnujesz, wykombinowaćnuj, wykombinowaćował, wykombinowaćowany 1. «wymyślić, wyrozumować, wywnioskować» Szybko wykombinował rozwiązanie, odpowiedź. Wykombinował sobie, że tym razem wygra. 2. pot. «kombinując,… … Słownik języka polskiego
wyszukać — dk I, wyszukaćam, wyszukaćasz, wyszukaćają, wyszukaćaj, wyszukaćał, wyszukaćany wyszukiwać ndk VIIIb, wyszukaćkuję, wyszukaćkujesz, wyszukaćkuj, wyszukaćiwał, wyszukaćiwany «szukając natrafić na coś; wynaleźć kogoś, coś, wystarać się o kogoś, o… … Słownik języka polskiego
